Birisi hiç aksatmadan sürekli olarak bir arkadaş grubunun toplantılarına katılırdı; ansızın kimseye haber vermeden toplantılara katılmaz oldu. Bir kaç hafta sonra gruptan bir arkadaşı bir gece onu ziyarete gitti 

ve arkadaşını tek başına  yanmakta olan parlak ateşli şöminenin karşısında buldu. 

O kişi arkadaşını kabul etti, huzurlu ve sessiz bir atmosfer ortama hakimdi. Her ikisi de şöminede kırılmış, yanmakta olan odunların etrafında adeta dans eden alevleri seyrediyorlardı. Birkaç dakika sonra misafir, şömine içinde yanmakta olan  odunları inceleyerek, en güzel parlak ışığı saçan odunu seçti, maşa ile onu şöminenin kenarına koydu ve yerine oturdu. 

Ev sahibi olan biteni izliyordu, arkadaşının hareketlerinin etkisinde kalmıştı. Az sonra yanmakta olan o güzel alevli kısım odundan ayrıldı, bir an için parladı ve çabucak tamamen söndü. Kısa bir süre önce ısı ve ışık saçan nesne siyah ve ölü bir ağaç parçasına dönmüştü. Misafirin gelişinden itibaren aralarında çok 

az bir konuşma geçmişti. Gitmeye hazırlanmadan önce misafir  o faydasız ağaç parçasını maşa yardımı ile yanmakta olan ateşin ortasına koydu. Sönmüş odun parçası hemen canlandı ve etrafındaki kor ateşlerin yardımı ile tutuşarak yandı.

Misafir gitmek için ayağa kalktı. 

Ev sahibi, “ziyaretinizden ve bana verdiğiniz güzel dersten dolayı minnettarım, yakında grubumuza döneceğim”  dedi.

Neden bir grup hayatımızda önemlidir?

Çok basit, gruba her yeni katılan üye, hikayedeki gibi diğerlerinden ısı ve ateş alır, grubun üyeleri ateşin bir bölümünü oluştururlar. Ayrıca hatırlamalıyız ki, biz birbirimizin alevini yakmakla sorumluyuz. Birliği, öncelikle kendi aramızda sağlamalıyız ki ateş gerçekten kuvvetli, etkili ve sürekli olsun.

Ateşi ateş içinde saklayın. Aykırı düşünceler ve yanlış anlaşmalar bazen bizi üzebilir; bu önemli değil, önemli olan bizim  buradaki birbirimize 

olan bağlılığımız ve aramızdaki karşılıklı sevgimizdir. Biz buradayız, birbirimize mesaj gönderelim, öğrenelim, fikir alışverişi yapalım, birbirimizin sevinç ve üzüntülerine ortak olalım ve bilelim ki yalnız değiliz. Biz ancak birlikte, yan yana olursak birbirimizi tamamlarız, tıpkı bir zincirin halkaları gibi.

Farsça bir alıntının çevrisidir.

Çeviren : Humayun Yüksel