🦋🦋🦋

Sözün Taşı...

İnsanın ağzından çıkan her kelime, görünmez bir taş gibidir.

Kimi taş kalpleri kırar, kimi taş temele oturur, kimi taş ise sessizce bir gönül bahçesine düşer, orada bir çiçeğe dönüşür.

Söz, sıradan bir ses değil; niyetin titreşime bürünmüş hâlidir.

Kalpten doğar, zihinde şekil bulur, dilden dünyaya düşer.

Bu yüzden dervişler sözü az, suskunluğu derin taşırlar.

Çünkü bilirler ki; bir söz, bazen bin duadan güçlü, bazen bir kırık kalpten ağır olabilir.

Bir kelimeyle insanın yüreğini diriltebiliriz; bir kelimeyle yılların emeğini yıkabiliriz.

Ne söylediğimiz kadar, hangi hâlden söylediğimiz de önemlidir.

Zira taşın ağırlığı büyüklüğünden değil, atanın niyetinden gelir.

Dervişler derki;Sözün taşı, ağızdan çıkmadan önce kalpte tartılmalı.

Eğer kalp berraksa, söz ışık olur; bulanıksa, karanlık yayar.

Kimi zaman susmak da bir sözdür — sadece harfsiz, ama en doğru zamanda söylenen.

İnsanın olgunluğu, bilgeliği ya da maneviyatı; süslediği cümlelerde değil, taşıdığı niyettedir.

Kalbi temiz olanın sözü şifadır.

Niyeti bulanık olanın sözü gürültüye dönüşür.

Söz, yürekten çıkarsa gönüllere ulaşır.

Ağızdan çıkarsa yalnızca yankılanır.

Bu yüzden her kelimemiz, bir taş gibi tartılmalı;

her suskunluğumuz, bir dua gibi korunmalı.

Ve unutma;

taş değil niyet atar,

kelime değil kalp konuşur.🦋🦋🦋